ศิษย์เก่าเล่าประสบการณ์
2 : บ๊อบบี้
“โอเคบ๊อบบี้ หัวข้องานสัมมนาในวันนี้คือ ทำทัวร์อย่างไรให้ถูกใจคนทุกศาสนา และด้วยความที่เราเป็นครูสอนศาสนาคริสต์ มีโอกาสได้เดินทางไปเผยแพร่ศาสนาในหลากหลายประเทศ ก็เลยอยากรู้ว่า ถ้าติดต่อสื่อสารกับชาวคริสต์นี่มีอะไรที่เราต้องระมัดระวังเป็นพิเศษบ้าง” ผมเปิดประเด็นถามเจ้าบ๊อบบี้ ศิษย์เก่า ที่วันนี้ให้ได้รับเชิญมาเป็นวิทยากรบรรยายให้น้องๆ ฟัง
“ก็ไม่มีนะครับ ชาวคริสต์ส่วนใหญ่เป็นคนง่ายๆ สบายๆ เดินทางไปไหนก็ปรับตัวเข้าหาที่นั่น อย่างปกติถ้าอยู่บ้าน ทุกวันอาทิตย์เขาจะต้องเข้าโบสถ์ แต่ถ้าไปเที่ยว เขาก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร ไม่เข้าก็ได้ ถือว่าไปพักผ่อน คือศาสนาคริสต์ไม่ได้มีข้อกำหนดบังคับว่าต้องทำโน่นนี่เวลานั้นนี้น่ะครับ” เจ้าบ๊อบบี้ตอบแบบชิวๆ
“แล้วประเด็นอ่อนไหวล่ะมีมั๊ย อย่างถ้าถามเรื่องนิกายต่างๆ ว่าแตกต่างกันยังไง ทำไมถึงมีเยอะแยะมากมายหลายนิกายเหลือเกิน”
“ก็ไม่เป็นปัญหาครับ ชาวคริสต์ส่วนใหญ่ก็ชอบพูดแนะนำศาสนาอยู่แล้ว ถามได้เลย เขาจะดีใจซะอีกที่ได้เล่าให้ฟัง”
“สรุปว่า ชาวคริสต์เป็นคนสบายๆ ปรับตัวง่าย ไม่มีประเด็นอ่อนไหวที่ห้ามคุยห้ามถาม”
“ใช่ครับ”
“อ้าว งั้นก็จบแล้วสิ สัมมนาครั้งนี้ นักศึกษาทุกคนกลับบ้านได้ ฮ่าๆๆ”
แหม….แค่นี้ได้ไง ไหนๆ ก็เชิญมาค่าตัวไม่จ่ายละ ต้องใช้งานให้คุ้มค่าหน่อย
“งั้นเล่าประสบการณ์การเดินทางให้น้องๆ ฟังละกัน นี่เราไปที่ไหนมาแล้วมั่ง”
“ก็มีเกาหลี เนปาล เยอรมัน แล้วก็ประเทศเพื่อนบ้านนี่ก็ไปมาหมดแล้วครับ”
“ไปเที่ยวหรือไปสอนศาสนา”
“ก็ทั้ง 2 อย่างครับอาจารย์ อย่างที่เนปาลก็ไปให้ความรู้ สอนอาชีพ ให้กับผู้หญิงที่ถูกหลอกไปขายบริการทางเพศ ก็ไปกับทีมงานที่โบสถ์นี่แหละครับ”
“นอกจากเรื่องงาน ประเทศเนปาลเป็นไงมั่ง”
“อย่างแรกเลยคืออาหาร เขาใส่ผงกะหรี่ในทุกอย่างเลย และก็ทุกมื้อเลยด้วย ขนาดข้าวต้มยังใส่เลยน่ะอาจารย์”
“ซึ่งเราก็กินได้ ไม่มีปัญหา”
“ฮึ ไม่”
“แล้วเราทำไง”
“ผมก็กินนิดๆ แล้วบอก I’m full เสร็จแล้วก็กลับห้อง ต้มมาม่า เปิดปลากระป๋อง”
“อ้าว ไหนบอกชาวคริสต์เป็นคนง่ายๆ สบายๆ เดินทางไปไหนก็ปรับตัวเข้าหาที่นั่นไง”
“คือคนอื่นเขาง่ายกันหมด ยกเว้นผม” ไอ้บ๊อบบี้ตีมึนตอบตามสไตล์คนไม่คิดอะไรมาก ฮ่าๆๆ
“ถนนหนทางล่ะ”
“ลูกรัง ฝุ้นคลุ้ง วัวเดินแบบไม่สนใจรถลา บีบแตรกันทั้งวัน ยิ่งทางไปเมืองต่างๆ ต้องข้ามเขา แล้วทางก็เล็กๆ เลียบสันเขา นั่งสวดภาวนาไปตลอดทาง”
“น่าสนใจดีเนอะ จะกลับไปอีกมะ”
“ฮึ ไม่”
“อ้าว ไหนบอกชาวคริสต์เป็นคนง่ายๆ สบายๆ เดินทางไปไหนก็ปรับตัวเข้าหาที่นั่นไง”
“คือคนอื่นเขาง่ายกันหมด ยกเว้นผม” ไอ้บ๊อบบี้ก็ตอบมาหน้ามึนๆ เหมือนเคย ฮ่าๆๆ
นอกจากนั้นก็เป็นเรื่องงานโรงแรม ที่เจ้าบ๊อบบี้มีประสบการณ์มาหลายที่ เริ่มตั้งแต่โรงแรมในกรุงเทพ เงินเดือน 2 หมื่นกว่า กลับมาบุรีรัมย์ ตกใจ เขาให้แค่ 4,500 แต่ก็ทำนะ แล้วก็ย้ายมาอีกหลายที่ จนมาจบที่ปัจจุบันนี้
“แล้วเวลาเราไปงานทางศาสนาที่ต่างประเทศนานๆ หลายสัปดาห์ โรงแรมเขาไม่ว่าเอาเหรอ”
“ก็ไม่นะครับ คือก่อนไปผมก็บอกว่าผมจะไปนานเท่านี้ ให้ไปมั๊ย ถ้าไม่ให้ ขอลาออก”
เออ เอากะมันสิ ไม่สนสี่สนแปดอะไรเลยเนอะ ฮ่าๆๆ หน้ามึน เหมื๊อน…เดิม ไม่เปลี่ยนแปลง ^^
เอาเป็นว่า เช้านี้นักศึกษาก็ได้ฟังเรื่องราวสนุกสนานมากมาย ถึงจะเป็นงานสัมมนาที่ดูเหมือนจะพูดคุยกันเรื่อยเปื่อยไร้สาระ แต่ถ้าจับประเด็นดีๆ มันก็มีข้อคิดที่เป็นประโยชน์มากมายเลยนะ
จริงๆ เตรียมรูปเก่าๆ จะเอามาเผา เอ๊ย แนะนำวิทยากรก่อนเริ่มงานไว้ด้วยล่ะ แต่ดั๊น..ลืมเอาคอมมา เดี๋ยวค่อยเอามาเผา เอ๊ย แนะนำในเฟซละกันนะ ฮ่าๆๆ
ขอบคุณบ๊อบบี้ ที่มาเป็นวิทยากรให้ในเช้านี้ มีใครสนใจอยากมาอีก ติดต่อเข้ามาเลยนะ เดี๋ยวจัดตารางเวลาให้ ^^
ความคิดเห็น