“วินัย แท้จริงมีอยู่สองอย่าง
อย่างหนึ่ง คือ วินัย ตามที่ทราบกันและถือกัน อันได้แก่ข้อปฏิบัติที่บัญญัติไว้เป็นกฎหมาย
หรือระเบียบข้อบังคับต่าง ๆ ให้ถือปฏิบัติ
อีกอย่างหนึ่ง คือ วินัยในตนเองที่แต่ละคนจะต้องบัญญัติขึ้นสําหรับควบคุมบังคับให้มี
ความจริงใจ และให้ประพฤติปฏิบัติตามความจริงใจนั้นอย่างมั่นคง มีลักษณะเป็นสัจจาธิษฐาน หรือ
การตั้งสัตย์สัญญาให้แก่ตัว วินัยอย่างนี้จัดเป็นตัววินัยแท้เพราะให้ผลจริง และแน่นอนย่ิงกว่าวินัยที่
เป็นบทบัญญัติทั้งเป็นปัจจัยสําคัญที่เกื้อกูลให้การถือการใช้วินัยที่เป็นบทบัญญัตินั้นได้ผลเที่ยงตรง
ถูกต้อง สมบูรณ์เต็มเปี่ยมตามเจตนารมณ์”
(พระบรมราโชวาท)

ความคิดเห็น